Κεντρική γατο-αποικία της Αθήνας κινδυνεύει με αφανισμό

Καθώς οι αρχές αδρανούν, οι γάτες των Εθνικών Κήπων – που ταΐζονται, φροντίζονται και έχουν στειρωθεί από Εθελοντές των Εφτάψυχων/Nine Lives – εξοντώνονται από σκύλους ελεύθερης περιαγωγής.

Στις 3 Νοεμβρίου, ο κόσμος της Amelie και της Bambina κατέρρευσε. Τα σκυλιά επιτέθηκαν στο πάρκο όπου αυτές οι γάτες έζησαν όλη τη ζωή τους, στέλνοντας την Amelie και την Bambina στην κορυφή των πιο ψηλών δέντρων, άρπαξαν τον φίλο τους Winnie, τον ταρακούνησαν μέχρι που έσπασε η σπονδυλική του στήλη και έφυγαν.

Η εθελόντρια των Εφτάψυχων, Ιωάννα Φ., βρήκε τον Winnie όταν πήγε να ταΐσει τις γάτες. Σπαρταρούσε με αγωνία κοντά στην είσοδο των Εθνικών Κήπων, ενώ προσπεράστηκε από πολλούς διερχόμενους. Ένας από αυτούς τους περαστικούς έτυχε να είναι η κτηνίατρος Χρύσα Σ., με την οποία συνεργάζονται στενά οι Εφτάψυχες, μία καταπληκτική κτηνίατρος που φροντίζει με αφοσίωση τις γάτες. Μαζί με την Ιωάννα πήγαν τον Winnie στην κτηνιατρική κλινική της Χρύσας, που βρίσκεται κοντά, όπου τον έβαλε σε ενδοφλέβια παυσίπονα και ελαφριά καταστολή για να αξιολογήσει τη ζημιά. Αποκομμένος νωτιαίος μυελός, παράλυση των οπίσθιων ποδιών και της ουράς … Καθώς η Χρύσα χάιδευε το σώμα του, που ήταν γεμάτο από τα σάλια των σκυλιών, ο Winnie έβγαλε μία τελευταία βαριά ανάσα και πέθανε.

Η νεαρή γάτα Amelie, που διασώθηκε εγκαίρως, περιμένει να υιοθετηθεί

Οι γάτες των Εθνικών Κήπων αναφέρονται σε πολλούς ταξιδιωτικούς οδηγούς για την Αθήνα: οι γεμάτες και υγιείς γάτες, που ταΐζονται και έχουν στειρωθεί από τις Εφτάψυχες/Nine Lives, συνήθιζαν να ποζάρουν για φωτογραφίες και να κάθονται στα παγκάκια κρατώντας συντροφιά στους επισκέπτες, κάτι που δεν συμβαίνει πια, αφού συνεχώς κρύβονται φοβισμένες. Αυτή η δημοσιότητα οδήγησε επίσης –δυστυχώς – σε μια εικόνα του πάρκου ως όαση για τις γάτες και έτσι έγινε δημοφιλής χώρος εγκατάλειψης για τα ανεπιθύμητα νεογέννητα γατάκια και τις γάτες των οποίων οι ιδιοκτήτες είχαν νέες προτεραιότητες στη ζωή τους. Τον τελευταίο καιρό, αν και οι εγκαταλείψεις συνεχίζονται, οι θέαση ζωντανών γατών είναι σπάνια, εκτός και αν κάποιος επισκέπτης τυγχάνει να συμπίπτει με τον πρωινό περίπατο κάποιου από τους εθελοντές των Εφτάψυχων. Οι λίγες γάτες που μένουν εκεί περνούν τις μέρες και τις νύχτες τους κρυμμένες, βγαίνοντας μόνο για λίγη ώρα για να φάνε, ενώ ο τροφοδότης περιμένει μαζί τους, και μετά εξαφανίζονται πάλι. Ο λόγος? Η εισροή σκύλων, καθώς μια ομάδα αδέσποτων σκύλων κατέλαβε το χώρο, ενώ χαλάρωσαν οι κανόνες περί απαγόρευσης βόλτας των δεσποζόμενων σκυλιών χωρίς λουρί. Τα γατάκια που εγκαταλείπονται εκεί σπάνια βρίσκονται ζωντανά, ενώ οι πρώην σπιτικές γάτες που αφήνονται εκεί έχουν περίπου 10% πιθανότητες να επιβιώσουν ακόμη και για μια εβδομάδα.

Ήταν λοιπόν ζωτικής σημασίας να ενεργήσουμε αμέσως για να σώσουμε τα άλλα μέλη της γατο-αποικίας του Winnie. Αφού βρήκαν θήραμα εκεί, τα σκυλιά θα επέστρεφαν. Μέσα σε λίγες ώρες, οι εθελοντές των Εφτάψυχων είχαν πιάσει και έφεραν στην ασφάλεια την νεαρή τιγρέ γατούλα Amelie, την ελαφρώς μεγαλύτερη και πιο παχουλή τιγρέ Bambina και τον Ivan, έναν όμορφο γάτο τύπου Russian blue που είχε εμφανιστεί σε αυτό το σημείο πριν από ένα χρόνο. Τα κορίτσια, που ζούσαν στο πάρκο από τότε που τα πέταξαν εκεί ως γατάκια και ως εκ θαύματος κατάφεραν να επιβιώσουν, ήταν δικαιολογημένα δειλά μετά τη δοκιμασία τους και την αλλαγή των συνθηκών, αλλά σχεδόν αμέσως άρχισαν να απολαμβάνουν τα χάδια στο κεφάλι, ακόμη και τις κοιλιές τους, στα σπίτια όπου φιλοξενούνται.

Η Amelie λατρεύει να ξύνει το πηγούνι της και η Bambina θέλει να κοιμάται ανάμεσα στα μαξιλάρια των ανάδοχων γονιών της κατά τη διάρκεια της νύχτας. Θα ήταν και οι δύο πιο ευτυχισμένες εάν υιοθετούνταν από έμπειρους κηδεμόνες γάτας, που είναι πρόθυμοι να δώσουν στα κορίτσια αρκετό χρόνο για να προσαρμοστούν, και ιδανικά σε σπίτια με ασφαλείς κήπους όπου μπορούν να απολαύσουν τόσο την εξωτερική όσο και την εσωτερική ζωή. Η Bambina βρίσκεται σε φιλοξενία μαζί με ένα γατάκι “εφηβικής ηλικίας” και είναι εξαιρετικά ανεκτική μαζί του, αν και η ίδια δεν είναι ιδιαίτερα παιχνιδιάρα. Έχει ηλικία περίπου 4 ετών, είναι στειρωμένη, εμβολιασμένη και με μικροτσίπ. Η Amelie αυτή τη στιγμή φιλοξενείται μόνη της, χωρίς άλλες γάτες, αλλά θα ήταν ευτυχισμένη αν είχε για παρέα και άλλες φιλικές γάτες. Είναι 18 μηνών, έχει στειρωθεί, εμβολιαστεί και έχει μικροτσίπ.

Ο Ιβάν κατέστησε σαφές ότι ήταν δυστυχισμένος μέσα στο σπίτι, αφού κρυβόταν συνέχεια, προσπαθούσε να δραπετεύσει, ούρλιαζε τη νύχτα και μετά βίας έτρωγε. Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση, αλλά αποφασίσαμε να τον μεταφέρουμε στον κήπο ενός σπιτιού, στην αρχή σε ένα μεγάλο κλουβί με κρεβάτι, την άμμο του, με επισκέψεις 3 φορές την ημέρα από τους νέους φροντιστές του και τη συνεχή παρέα των άλλων στειρωμένων γατών που ζουν εκεί, και μετά από δέκα ημέρες ήταν έτοιμος για να ανοίξει η πόρτα. Έχει προσαρμοστεί καλά, έχει γίνει αποδεκτός από τις άλλες γάτες και μάλιστα τρίβεται και μοιράζεται το φαγητό μαζί τους.

Η Bambina είναι πλέον ασφαλής στο σπίτι που την φιλοξενεί, ενώ ελπίζει σε ένα μόνιμο σπίτι

Σκεφτήκαμε ότι παίρνοντας αυτές τις τρεις γάτες από τον τόπο όπου ο καημένος Winnie είχε σκοτωθεί, θα μπορούσαμε να αποφύγουμε περισσότερους θανάτους. Πόσο λάθος ήμασταν. Την επόμενη μέρα βρήκαμε το σώμα ενός μικρού άγριου μαύρου γατιού που είχε εμφανιστεί σε μια εγκαταλελειμμένη καλύβα, όπου τον τάιζαν κάθε μέρα εθελοντές μας, προσπαθώντας να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του για να το πάρουν στον κτηνίατρο και να του βρουν μία ασφαλέστερη αποικία. Τρεις εβδομάδες αργότερα, τα σκυλιά χτύπησαν ξανά, σε ένα σημείο που θεωρούσαμε πιο ασφαλές, καθώς οι γάτες είχαν πρόσβαση σε περιφραγμένη περιοχή.
Το δίδυμο Bruce και Molly Sue ζούσαν εδώ και πολλά χρόνια (η Molly Sue είναι η παλαιότερη γάτα στους κήπους και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά έξυπνη, επιφυλακτική και γνώστης των δρόμων) και είναι έμπειρη στην αποφυγή του κινδύνου. Αλλά του Bruce του άρεσε να βγαίνει από την περιφραγμένη περιοχή για να ξύνει τα νύχια του και να κυλιέται στη βάση ενός δέντρου στην άλλη άκρη του μονοπατιού. Εκείνη τη μέρα, φαίνεται ότι περικυκλώθηκε από δύο ή περισσότερα σκυλιά, πριν συνειδητοποιήσει ότι έρχονται, και τον σκότωσαν. Το σώμα του, μουσκεμένο από σάλιο, βρέθηκε δίπλα στο αγαπημένο του δέντρο από την εθελόντριά μας Ιωάννα Τ. Όταν μας τηλεφώνησε σοκαρισμένη για βοήθεια, είδε δύο μεγάλα σκυλιά να γυρνάνε γύρω από την περιοχή, μυρίζοντας ενθουσιασμένα.

Πόσο καιρό θα μπορούσε η ηλικιωμένη Molly Sue να επιβιώσει εκεί, στη σκηνή του εγκλήματος; Πιάσαμε λοιπόν και αυτήν την εύθραυστη αλλά επιθετική γάτα, την πήγαμε στον κτηνίατρο για πλήρη έλεγχο πριν την μεταφέρουμε στο σπίτι της εθελόντριάς μας, της Δαλιδάς, όπου ακόμη δύο ηλικιωμένες γάτες από το ίδιο πάρκο ζουν εκεί με ασφάλεια. Οι εξετάσεις αίματος της Molly Sue έδειξαν αυξημένες τιμές σε ενδείξεις σχετικές με το συκώτι, οπότε χρειάζεται ειδική διατροφή μέχρι να υποβληθεί σε υπερηχογράφημα και περαιτέρω εξετάσεις αίματος σε ένα μήνα, σύμφωνα με τις συστάσεις του κτηνιάτρου.

Οι Amelie, Bambina, Ivan και Molly Sue είναι πλέον ασφαλείς. Οι Winnie, Baby και Bruce ζουν μόνο στις αναμνήσεις μας. Εκείνοι που παρακολουθούν τις σελίδες μας στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης γνωρίζουν ότι αυτά δεν είναι τα πρώτα θύματα στους κήπους… και δεν θα είναι τα τελευταία, εκτός εάν οι αρχές αναλάβουν δράση.
Εμείς, οι Εφτάψυχες, θα θέλαμε να μπορούσαμε να πάρουμε όλες τις γάτες από αυτό το πάρκο. Αλλά αν και προσπαθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα να βρούμε σπίτια για όσο το δυνατόν περισσότερες γάτες (13 υιοθετήθηκαν μόνο φέτος, συμπεριλαμβανομένων τριών ηλικιωμένων γατών), είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρούμε καλά σπίτια που να κατανοούν τις ανάγκες μεγάλων γατών που έχουν μάθει να ζουν έξω και που έχουν αμυντική στάση, ή να βρούμε έστω ασφαλείς κήπους σε σπίτια για όσες γάτες δεν θα ζούσαν ευτυχισμένα σε κλειστό χώρο. Και, δυστυχώς, η εγκατάλειψη των γατών μικρών και μεγάλων δεν σταματάει.

Έχουμε απευθύνει έκκληση στον Δήμο Αθηναίων και στον επικεφαλής των Εθνικών Κήπων, ζητώντας τους να επιβάλουν το ελληνικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί τα δεσποζόμενα ζώα να κυκλοφορούν με λουρί κρατημένα από τους ιδιοκτήτες τους σε δημόσιους χώρους και να τοποθετηθούν κουδούνια στα περιλαίμια των αδέσποτων σκύλων που ζουν εκεί ή σε κοντινή απόσταση από το πάρκο, για να προειδοποιούνται τουλάχιστον οι γάτες κατά την έλευσή τους.
Ο επικεφαλής του τμήματος «αστικής πανίδας» του Δήμου Αθηναίων μας ζήτησε να συναντηθούμε στα τέλη Νοεμβρίου για να συζητήσουμε την κατάσταση. Επίσης, κατά τη συνάντηση υπήρξε εκπρόσωπος της ελληνικής ομοσπονδίας καλής διαβίωσης των ζώων, της οποίας μέλος είναι οι Εφτάψυχες/Nine Lives, η οποία, προς μεγάλη μας ανησυχία, δήλωσε ότι δεν επιθυμούσε προσωπικά να επιβάλει το νόμο που απαιτεί τα ιδιόκτητα σκυλιά να κυκλοφορούν με λουρί, θέτοντας τα ίδια τα σκυλιά αλλά και τα άλλα ζώα του πάρκου βρίσκονται σε κίνδυνο.
Οι προτάσεις που προέκυψαν από τον Δήμο σχετικά με τα ιδιόκτητα σκυλιά στο πάρκο ήταν:
1) Να προστεθούν περισσότερες πινακίδες και στα δύο πάρκα ζητώντας από τους ιδιοκτήτες σκυλιών να είναι «υπεύθυνοι» (τα πάρκα έχουν ήδη ειδοποιήσεις στην είσοδο που απαιτούν τα σκυλιά να είναι με λουρί, οι οποίες φυσικά αγνοούνται τακτικά).
2) Να οργανωθούν περιπολίες μέσα στο πάρκο για να αποθαρρύνεται τυχόν ανάρμοστη συμπεριφορά των ιδιοκτητών σκύλων, που αφήνουν τα σκυλιά τους να επιτεθούν σε ανθρώπους, σε άλλους σκύλους ή σε γάτες ή που δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες του σκύλου τους. Αναμένουμε να διευκρινιστεί πότε θα αρχίσουν αυτές οι περιπολίες, πόσο συχνά θα πραγματοποιηθούν και ποιες θα είναι οι κυρώσεις.
Ο εκπρόσωπος του δήμου απέρριψε την ιδέα των κουδουνιών στα αδέσποτα σκυλιά με το σκεπτικό ότι ήταν σκληρή. Ζητήσαμε να έχουν καλύτερες προτάσεις για το πώς να προστατεύουν τις γάτες από αδέσποτα σκυλιά στο πάρκο, αλλά δεν μπορούσαν να προτείνουν καμία.

Κάθε μέρα οι εθελοντές μας πηγαίνουν για τάισμα με το φόβο ότι θα βρουν ένα άλλο νεκρό σώμα. Μια άλλη γάτα που αγαπούσαν και φρόντιζαν, πηγαίνοντας πολύ πρωί, πριν την δουλειά τους και την έψαχναν σε κάθε πιθανή κρυψώνα για την ταΐσουν, να τη χαϊδέψουν ή να την πάνε στον κτηνίατρο όταν αρρώσταινε ή τραυματιζόταν, σκοτώθηκε βίαια επειδή μερικοί πιστεύουν ότι ένα κατοικίδιο σκυλί έχει περισσότερα δικαιώματα σ την ελευθερία, από λουριά, καμπάνες και κάθε είδους περιορισμούς στη φυσική τους κυνηγετική συμπεριφορά, από το δικαίωμα που έχει μία γάτα στη ζωή.