Δύο γάτες από μία γατο-αποικία στους Εθνικούς Κήπους
Κεντρική γατο-αποικία της Αθήνας κινδυνεύει με αφανισμό
11 Δεκεμβρίου, 2017
Η Ελένη Κεφαλοπούλου ταϊζει μία αδέσποτη γάτα
Αυτό είναι το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο των Nine Lives/Οι Επτάψυχες
27 Δεκεμβρίου, 2017
Δύο γάτες από μία γατο-αποικία στους Εθνικούς Κήπους
Κεντρική γατο-αποικία της Αθήνας κινδυνεύει με αφανισμό
11 Δεκεμβρίου, 2017
Η Ελένη Κεφαλοπούλου ταϊζει μία αδέσποτη γάτα
Αυτό είναι το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο των Nine Lives/Οι Επτάψυχες
27 Δεκεμβρίου, 2017
Μερικές από της γάτες της αποικίας τρώνε το πρωινό τους

Μερικές από της γάτες της ομάδας τρώνε το πρωινό τους

Αυτό το φθινόπωρο ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε με μια νέα αποικία με γάτες, στην άκρη ενός αρχαιολογικού χώρου στην κεντρική Αθήνα. Είχαμε μάθει γι’ αυτήν την αποικία λίγο καιρό πριν αλλά λόγω έλλειψης ενεργών εθελοντών στην περιοχή, μας ήταν δύσκολο επεκτείνουμε εκεί το πρόγραμμα στείρωσης και κτηνιατρικής φροντίδας. Εντούτοις, μας αφύπνισε η επικοινωνία ενός γατο-λάτρη επισκέπτη από τις ΗΠΑ που είχε βρει τρία τυφλά γατάκια.

Δύο αχώριστες γάτες με μερική όρσαη ξαπλώνουν αγκαλιασμένες

Τα αδέλφια Asterix και Obelix που έχουν μερική όραση, ευτυχώς υιοθετήθηκαν

Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων αναζητήσεών μας, δεν βρήκαμε τα εν λόγω γατάκια, αλλά συναντήσαμε μια αποικία περίπου 14 γατών, μεταξύ των οποίων τουλάχιστον τρεις θηλάζουσες μητέρες, ένα μεγαλύτερο στειρωμένο αρσενικό, έναν μεγάλο αρσενικό-κυνηγό και γατάκια διαφόρων ηλικιών, που υπέφεραν κυρίως από γρίπη γάτας και συναφή προβλήματα στα μάτια.

Λίγες μέρες αργότερα, μία γνστή, που δουλεύει στη γύρω περιοχή, βρήκε δύο από τα τρία τυφλά γατάκια και τα πήρε σε έναν από τους κτηνίατρους με τους οποίους δουλεύουμε. Η όραση του ενός μπορεί να σωθεί εν μέρει, αλλά το άλλο είναι σχεδόν τελείως τυφλό. Μετά από θεραπεία στον κτηνίατρο, αυτά τα αγόρια – που ονομάσαμε Asterix και Obelix – μετακόμισαν σε ανάδοχα σπίτια, όπου πραγματικά άνθισαν. Ήταν σαφές ότι έπρεπε να βρουν ένα μόνιμο σπίτι μαζί, καθώς ο τυφλός Obelix βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στον ημί-τυφλο αδελφό του. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να αναφέρουμε ότι τα δύο αγόρια υιοθετήθηκαν μαζί στις αρχές Δεκεμβρίου.

Παρά τις συχνές έρευνες, δεν καταφέραμε ποτέ, προς μεγάλη μας λύπη, να βρούμε το τρίτο γατάκι. Η μητέρα γάτα εμφανίστηκε μόνη περίπου ένα μήνα αργότερα, και τώρα την πιάσαμε και την πήγαμε στον κτηνίατρο για να στειρωθεί, οπότε δεν θα μεταβιβάσει τον ιό που τυφλώνει τα νεογέννητά της σε περισσότερα γατάκια. Ο φωτογράφος Simon, που μας επισκέφθηκε από την Αγγλία, μας βοήθησε να την πιάσουμε, γι ‘αυτό επέλεξε ο ίδιος το όνομά της: Willow.

Η μαμά γάτα Willow, πίσω στην αποικία της μετά τη στείρωσή της

Η μαμά γάτα Willow, πίσω στην αποικία της μετά τη στείρωσή τηςMother cat Willow, back at the colony after being spayed

Κατά τις πρώτες επισκέψεις μας εκεί, συναντήσαμε μία κοπέλα, έναν από τους πολλούς ανθρώπους που ταΐζουν αυτές τις γάτες, η οποία ζήτησε τη βοήθειά μας για να πιάσουμε ένα από τα γατάκια που είχε γεννηθεί νωρίς το καλοκαίρι και που είναι η αδυναμία της. Τη γατούλα την λένε Circe, ήταν πολύ αδύνατη και υπέφερε από διάρροια. Την πιάσαμε και την πήγαμε στον κτηνίατρο της κοπέλας, όπου έκανε την απαραίτητη θεραπεία και ανάρρωσε καλά. Ταυτόχρονα, εμείς πήραμε τέσσερα από τα “έφηβα” γατάκια στους κτηνιάτρους μας για θεραπεία γρίπης, αποπαρασίτωση και φυσικά στείρωση. Και πάλι, επισκέπτες από την Αγγλία, η Caron και η Mia, ήταν μαζί μας στην επιστροφή των δύο από αυτά τα κορίτσια και τις ονόμασαν Audrey (μία εξαιρετικά φιλική τιγρέ) και Damsel (μία απρόσιτη calico).

Ακριβώς όταν σκεφτήκαμε ότι η αποικία ήταν ως επί το πλείστον στειρωμένη και υγιής, μας είπαν για μια μητέρα γάτα με ένα μάτι που είχε εμφανιστεί με τα τρία μικροσκοπικά μωρά της, όλα με γρίπη, άλλο σε μικρότερο και άλλο σε μεγαλύτερο βαθμό, και τα σχετικά προβλήματα στα μάτια. Βρήκαμε ένα μωρό με τα μάτια του κλειστά και με πύον, καθισμένο στη μέση του πολυσύχναστου πεζοδρομίου, με περαστικούς να περπατούν από πάνω του. Το πιάσαμε μαζί με τη μαμά του, που ήταν στη γύρω περιοχή και μετά ψάξαμε για τα άλλα δύο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τουλάχιστον, σκεφτήκαμε, τα δύο που έμειναν πίσω θα είχαν το ένα το άλλο (και τα άλλα γατάκια και τις μαμάδες της περιοχής). Την επόμενη μέρα, προσπαθήσαμε πάλι για ώρες να βρούμε και να πιάσουμε τα άλλα δύο γατάκια. Ήμασταν αποφασισμένοι να πιάσουμε και τα δύο, αλλά το ένα εξαφανίστηκε στην περιοχή και ήταν ήδη πολύ σκοτεινά για να συνεχίσουμε το ψάξιμο. Τώρα είχαμε τα δύο με τα πιο σοβαρά προβλήματα στα μάτια και είπαμε να προσπαθήσουμε και πάλι για το τελευταίο γατάκι νωρίς το πρωί. Και πράγματι το επόμενο πρωί, λίγο πριν από μια τεράστια καταιγίδα, βρήκαμε και πιάσαμε το τρίτο μικροσκοπικό γατάκι και ολόκληρη η οικογένεια επανενώθηκε στον κτηνίατρο.

Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν το τρίτο γατάκι (μετά από αποπαρασίτωση, καθαρισμό ματιών με Tobrex και αντιβιοτική ένωση) τοποθετήθηκε στο κλουβί νοσηλείας μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια, που είχε ήδη λάβει την ίδια θεραπεία. Η μαμά πήγε κατ’ ευθείαν κοντά του και άρχισε να το καθαρίζει, ενώ η αδελφούλα της ήθελε να παίξουνε. Εντωμεταξύ το αγόρι απλά καθόταν και κοίταζε με λατρεία τη μαμά, νιαουρίζοντας που και που τρυφερά.

Μία μονόφθαλμη γάτα και τα γατάκια της

Η Mamma Mia και τα γατάκια της στον κτηνίατρο

Η οικογένεια παρέμεινε στον κτηνίατρο υπό θεραπεία για δέκα ημέρες. Δυστυχώς το αρσενικό γατάκι πέθανε παρά την ιδιαίτερη φροντίδα του κτηνιάτρου. Τα δύο κορίτσια έγιναν πιο δυνατά, τα μάτια τους καθαρίστηκαν και η διάρροια σταμάτησε. Η μαμά, που ονομάζουμε Mamma Mia, στειρώθηκε και το τρίο ήταν έτοιμο να επιστρέψει στην αποικία τους. Ένα ζεστό και ηλιόλουστο πρωινό, επιστρέψαμε την οικογένεια πίσω στο «σπίτι» τους. Οι άλλες γάτες και γατάκια του υποδέχτηκαν, τους δώσαμε πρωινό και φρέσκο νερό και όλα φάνηκαν να είναι καλά.

Αλλά δύο μέρες αργότερα, όταν επισκεφθήκαμε την αποικία, βρήκαμε τα νεκρά σώματα τριών από τα άλλα λίγο μεγαλύτερα γατάκια. Σίγουρα κάτι σοβαρό συνέβαινε. Ξαναπιάσαμε τη Mamma Mia και τα μωρά της και τα πήραμε πίσω στον κτηνίατρο, όπου έκαναν εξετάσεις για giardia, πανλευκοπενία και περιτονίτιδα. Μόλις μάθουμε από τον κτηνίατρο την ασθένεια που έχει χτυπήσει αυτή την αποικία, θα μπορέσουμε να κάνουμε τη σωστή θεραπεία για να αποτρέψουμε περισσότερους θανάτους.

Ο «μεγάλος μπαμπάς» γάτος έχει ήδη στειρωθεί, καθώς επίσης και όλες οι ενήλικες θηλυκές, εκτός από μία που εξακολουθεί να θηλάζει τα γατάκια της. Όταν η νεότερη γενιά είναι ασφαλής από αυτή τη μάστιγα, θα τα στειρώσουμε έτσι ώστε να τους προσφέρουμε ένα υγιέστερο, μακρύτερο και πιο ευτυχισμένο μέλλον.

Ευχαριστούμε τη Σάννα, τη Μαργαρίτα, τη Μαρία, τη Ζωή, τη Σίλβι και τη Μαρία Λίστον και, όπως πάντα, τους κτηνιάτρους μας, για την ανεκτίμητη βοήθεια τους με αυτές τις γάτες.