Ένας χρόνος στην Ακρόπολη

O Έκτωρ

Το 2016 ξεκίνησε άσχημα για την Ακρόπολη με τον θανάσιμο τραυματισμό από σκυλιά της αγαπημένης μας Ιππολύτης. Ακολούθησε η Άρτεμις, που μετά από μακρόχρονες θεραπείες αναγκαστήκαμε να την κοιμίσουμε καθώς ο καρκίνος στο στόμα είχε προχωρήσει πολύ. Τα 2 κορίτσια είχαν ζήσει μαζί μας πάνω από 10 χρόνια και ήταν πραγματικά υπερήλικες για αδέσποτες. Αυτό βέβαια δεν μειώνει τον πόνο της απώλειας. Τον Μάιο μας αποχαιρέτησε και η Τελίτσα από καρδιακή ανεπάρκεια. Πλησίαζε τα 10. Τον Νοέμβριο έφυγαν και 2 αγαπημένα αγόρια ο Jo και ο Άρης.

Η Άρτεμις σε μια από τις τελευταίες φωτογραφίες.

Είχαμε όμως και νέες αφίξεις. Τον Μάρτιο παράτησαν 4 γατάκια στην αυλή του Μουσείου. Ήταν ευλογημένα γιατί υιοθετήθηκαν σχετικά γρήγορα και μάλιστα ανά 2 σε κάθε οικογένεια. Όμως στις αρχές Μαΐου συνέβη κάτι που δεν είχαμε ξανασυναντήσει στα 20 χρόνια που φροντίζουμε τις γάτες της περιοχής. Μέσα σε ένα τελάρο μαναβικής παράτησαν 8 πανέμορφα γατάκια, μόλις ενός μήνα.

Σήμανε συναγερμός σε όλους τους εθελοντές για να μοιραστούν σε σπίτια, καθώς σε τόσο μικρή ηλικία ήθελαν ιδιαίτερη φροντίδα. Μέσα σε 4 μήνες είχαν πάει όλα σε υπέροχες οικογένειες.

Ο Άρης και η Ιππολύτη τις μέρες ξεγνοιασιάς πριν από 3 χρόνια

Σεπτέμβριο παράτησαν τον Νικήτα με μια μολυσμένη ουρά, που η κτηνίατρος αναγκάστηκε να κόψει την μισή. Είναι ένας ‘ημιτελής’ κούκλος που περιμένει για υιοθεσία, όπως και ο μικρούλης Έκτωρ που εγκαταλείφθηκε πρόσφατα.

Πράγματι η Ακρόπολη είναι ένας παράδεισος για τις γάτες -με λίγα αυτοκίνητα και μόνο τα σκυλιά να αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο- αλλά γίνεται εφιάλτης για τους εθελοντές με τόσα ζώα που εγκαταλείπονται.

O Νικήταs

Ευτυχώς μας παρηγορούν οι παρουσίες των γέρικων γατιών μας, που χάρη στις φροντίδες μας ζουν ακόμα. Η Κική μας, που παλεύει γενναία τη λευχαιμία, ο Βάκχος, που δεν μετράμε πια την ηλικία του, ο γλυκός μονόφθαλμος Τζακ, θετικός σε FIV, αλλά και ηλικιακά μεγαλούτσικος. Η υπέροχη ομάδα των 120 της Ακρόπολης συνεχίζει τη ζωή, παρά τις απώλειες, και σας εύχεται Ευτυχισμένο 2017.